"Już i tańce czas zacząć, Sędzia głową skinął
i rzekł: "Maestro, TANGO ARGENTINO",
Lecz tu Podkomorzy ostro się sprzeciwił, mówiąc:
" No Imć Sędzio, młodym bym się nie dziwił,
że mogą nie pamiętać, iż Argentyńczycy,
przechwycili ten taniec rodem spod KRUSZWICY.
Jest to pląs prasłowiański, zwany TAN GONIONY,
Z czego powstał skrót TANGON niecnie zagrabiony.

Dzisiaj pod nazwą TANGO robi znów furorę,
niemniej trzeba pamiętać, iż jest on wytworem
naszej sztuki tanecznej, naszego folkloru,
wyrazem animuszu, krzepy i wigoru,
Których to cech Słowianom nie skąpi natura.
Tak więc tango argentyńskie to karykatura tego, co my tańczymy".

Tu skłonił się Zosi, wąsa podkręcając, do tańca poprosił.
Natenczas Wojski ujął na szelkach wiszący
akordeon ogromny, pozłocisty, lśniący
I zaczął palcami przebierać klawisze,
po chwili palce odjął, poprosił o ciszę,
Zażądał jeszcze wódki, poszeptał coś w stadzie,
wypił, przekąsił, zapowiedział: "Jadziem"
I zagrał.

Podkomorzy rzucił się ku Damie,
przygarnął ją ku sobie, w bok wykręcił ramię.
Ująwszy w swej garści drobną dłoń partnerki,
ruch jej nadał podobny dziobania siekierki.
Chcąc w ten sposób tak złapać, by nie zmylić kroku
raz w dół, raz w górę; patrząc na to z boku,
Rzekłbyś, że drwal się zmaga z sękatym polanem
"Poznaję - woła Hrabia - to TANGO RĄBANE"!

I ruszyli, dwa ciała górą ciasno zwarte,
jęły się kolebać w rytmie na trzy czwarte.
Wnet i nogi w ruch poszły, tancerz to nie lada,
już pomyka, już płynie, już sunie w lansadach,
A to krok skraca, a to krok wydłuża,
już sunie po przekątnej jak wiosenna burza.

W ślad za nim na wietrze łopocą onucki,
on zgiąwszy nogi w pałąk i przysiadłszy w kucki,
Obraca się i fryga, po czym w nagłym skręcie,
takiego tnie hołupca, że wszyscy w zamęcie
rozpierzchli się w panice, chowając pod ścianę
"Poznaję - rzekł Gerwazy - to TANGO KICANE".

A tancerz krok wydłuża, a potem znów skraca,
Odbija się i w górę wystrzela jak raca.
Wykręca piruety, sadzi koperczaki,
odbija się znów w górę, pada na czworaki
I próbuje się podnieść, wspierając o biurko,
"Poznaję - rzekł Protazy - to TANGO Z PODPÓRKĄ".

A Sędzia zwabiony widokiem niezwykłym ,
Spojrzawszy tancerzowi w twarz o barwie ćwikły,
Rzekł: "Nie było tancerzów równych jego rangą,
oto odszedł ostatni, co tak tańczył TANGO."



I cóż, chyba już nikt nie ma wątpliwości co do pochodzenia tanga. Tango to taniec słowiański rodem spod Kruszwicy. Wszak wszystko co polskie, to najlepsze, każdy Wam to powie.
Wraz z małżonką Hanną pozdrawiam Waszmościów z należną Im atencją
Stefan Zdzisław Żółtowski

tekst z kwartalnika Związku Rodu Żółtowskich, wyszperany przez Tangoki

Brak komentarzy.

Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.